จนกว่าจะรู้ใจ

ในวันที่เธอ 'เริ่ม' หมดรัก 

เขาคนนั้นกลับ 'หลงรัก' เธอจนหมดหัวใจ

ความจริงคือฉันไม่อยากจะห่างเธอ

แค่วินาทีที่ไม่เจอ ไม่มีเธออยู่ใกล้กัน

โลกก็พลันมืดมิดไม่สดใส..

ท้องฟ้าสีครามของลูกคลื่น

รักแท้ที่เคยเข้าใจว่ามีจริง.. สุดท้ายก็เป็นเพียงแค่คำลวงที่ไร้ค่า

“หลังจากแต่งงานกันก็พาลูกย้ายเข้ามาอยู่ที่บ้านพี่”

ประโยคนี้หลุดออกมาจากปากของผู้ชายไร้หัวใจที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉันตอนนี้

ฝันหวาน การแต่งงานครั้งเดียวในชีวิต หญิงผู้เป็นที่รักของใครสักคน

ถ้าเพียงแต่ว่า.. ความโชคดีเหล่านั้นไม่ได้มีไว้ให้คนอย่างฉัน

“แล้วถ้าไม่แต่งล่ะคะ”

“มีสิทธิ์เลือกด้วยเหรอ?” 

คนตรงหน้าเลิกคิ้ว

“บางทีพี่ครามคงลืมไปแล้วว่าลูกคลื่นในวันนี้ไม่ใช่ของเล่นในกำมือพี่เหมือนเมื่อก่อน”

“งั้นเหรอ”

“ฉันสามารถเป็นโลกทั้งใบให้กับลูกได้.. แม้ในวันที่ไม่มีพี่”

“…”

“มีแต่เหมือนไม่มีสู้ไม่มีเลยยังดีซะกว่า” 

คำพูดที่มาพร้อมกับรอยยิ้มของฉัน

แม้ในวันที่เศร้ามากที่สุดใครบางคนก็ไม่มีค่าพอให้เราต้องเสียน้ำตาให้

**นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน มิได้ดัดแปลง ทำซ้ำ หรือคัดลอกผู้ใดมา

ชื่อ ภาพประกอบ ล้วนสมมุติขึ้นมิได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่อง

เหตุและผลเป็นไปตามลักษณะนิสัยของตัวละครในนิยายซึ่งเป็นเพียงจินตนาการที่ผู้เขียนแต่งขึ้น

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านและอ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

ห้ามคัดลอก ดัดแปลง หรือทำซ้ำทุกกรณี ลิขสิทธิ์ ตาม พรบ. พ.ศ. 2537

SQW